Blog door Suzanne
Mark Twain, een Amerikaanse schrijver, heeft eens gezegd: ‘De twee belangrijkste dagen in je leven zijn: de dag dat je bent geboren en de dag dat je ontdekt waarom’.
Waarom ben je hier op aarde? Omdat Vader God je gewild heeft. Lang voordat jij geboren werd, ja zelfs lang voordat je verwekt werd, was jij al in de gedachten van God. Je leeft, omdat God dat wilde. Hij heeft een plan met jouw leven, zodat je betekenisvol zal zijn, om invloed uit te oefenen. Hij verlangt ernaar om in je hart te mogen komen wonen. Om jouw hart te transformeren aan Zijn Vaderhart.
Vroeger dacht ik echt dat preken van mijn hoofd, naar mijn hart moesten zakken. Ik zei dan ook regelmatig: Het moet nog zakken/landen in mijn hart. Met mijn hoofd snapte ik dingen best, maar mijn hart kon er vaak nog niet bij. Dit komt omdat ik dacht dat er een soort valluik bestond, zeg maar halverwege je keel. De informatie/preek kwam mijn hersenen binnen en als ik dan geluk had dan ging het valluik open en zakte het naar mijn hart. En als het valluik niet open ging dan had ik pech, dan kwam de informatie niet in mijn hart. Nu weet ik wel beter. Er bestaat geen valluik en het mooie is dat ik geleerd heb, dat Vader rechtstreeks tot mijn hart spreekt. In Romeinen 5: 5 staat: dat God zijn liefde uitstort in ons hart door de Heilige Geest. Nu kan ik meteen met mijn hart geloven, zonder tussenkomst van mijn hoofd. Hoe kan dit dan, zal je denken? Dit komt omdat de Vaderliefde rechtstreeks is uitgestort door de Heilige Geest in mijn hart. Dit wil hij ook doen bij jou! Het gaat dus niet om gevoel, dat je iets moet voelen, want dat zou betekenen dat het via je emoties gaat. Je hoeft ook niets te denken, want dat zou betekenen dat het door je hoofd gaat. Ik geloof dat God rechtstreeks tot je hart wil spreken. De Heilige Geest is verbonden met de Vader en de Heilige Geest maakt een verbinding met ons. Door die verbinding giet God zijn liefde uit in ons hart. Dit is de Vaderliefde.
Ik merk dat mijn hart een stuk langzamer werkt dan mijn hoofd. Mijn hoofd is continue bezig, eerst doe ik dit dan dat en ondertussen denk ik hieraan en daaraan en moet ik dat nog doen. Het gaat maar door, het lijken wel snelwegen in ons hoofd. Jezus zei: ‘Kom tot mij en Ik geef je rust’ Ik geloof dat dit het grote ding is, wat van ons gestolen is als christenen. Een leven van rust is gestolen.
Jarenlang heb ik gezocht naar een leven van rust. Ik kon het niet vinden. Ondanks dat ik christelijk ben opgevoed en al jong christen werd. Ik snakte naar rust. Ik hielp God telkens herinneren aan het vers in de bijbel: ‘Komt allen tot mij wie vermoeid en belast zijn en Ik zal u rust geven..’ Waar bent u dan met uw rust? Ik merk er niets van..! Ik kon dit vers niet pakken, ik probeerde het te vatten met mijn verstand. Ik was veel teveel met mijn hoofd bezig in plaats van met mijn hart. Het zat in mijn hoofd, maar ik zocht telkens naar dat valluik, zodat het in mijn hart kon komen. Met mijn verstand wist ik alles, maar mijn hart kon er niet bij. Totdat ik 2 jaar geleden opnieuw op een leiderschaps dag in Rotterdam in een dienst zat en luisterde naar James Jordan. Vader raakte mijn hart aan en de boodschap van de liefde van de Vader stroomde opnieuw mijn hart in. Tjonge, wat was dat een thuis komen! Ik kon het niet verklaren met mijn verstand, dit kwam omdat Vaders liefde rechtstreeks in mijn hart werd uitgestort. Als we blijven doorgaan met druk zijn in ons hoofd in plaats van te leven vanuit Zijn rust dan raak je op den duur in een burn-out. Ik geloof dat Vader ons terugtrekt in een plaats van rust en stilte in ons hart. Hier kunnen we deze openbaring van de liefde van de Vader ontvangen. Liefde is namelijk een ‘rust’ ding. Van liefde wordt je niet moe, je wordt er niet uitgeput door. Liefde is rustgevend.
Paulus schrijft in Romeinen 10, dat we met ons hart geloven. Wat ik dus ontdekt heb, is dat mijn hart een stuk langzamer werkt dan mijn hoofd. Ik kan dat wat mijn hoofd aan zoveel informatie rondgaat met een enorme snelheid nooit verwerken met mijn hart. Als ik het met mijn hart wil geloven zoals in Rom. 10 staat dan zal ik het wat langzamer aan moeten doen. Ik moet leren dat ik mijn leven in een iets langzamer tempo moet leven. Ik zeg dus niet dat ik daardoor minder druk ben, maar ik probeer te leren om te komen in die plaats van rust, die plaats van vrede. Daar kan ik mijn hart en mijn hoofd op neutraal zetten. Mijn hart kan niet op dezelfde snelheid werken als mijn hersenen. Deze openbaring van het Vaderhart heeft effect op ons hart, dan moet er iets in ons iets langzamer gaan werken. Dan leren we te leven vanuit ons hart, dan leren we te ontvangen wat Vader aan het doen is. We leren dan deze levensstijl van rust te verwelkomen.
Ik wil jullie bemoedigen om je hart open te zetten en dat de liefde van de Vader erin mag komen. Dan zal je werkelijk gaan ervaren, dat Vader in jouw hart wil wonen. Mag Hij binnenkomen bij jou?