Blog door Suzanne
Inmiddels weten jullie denk ik allemaal, dat ik juf ben en dus voor de klas sta. Ik mag voor groep 3 staan, ook dit jaar heb ik weer een leuke klas. Elk jaar weer merk ik aan het begin van het schooljaar dat kinderen die net in groep 3 zitten de lat enorm hoog leggen voor zichzelf. Ze horen dan ook vaak: ‘Je zit nu in groep 3, je bent al groot’. Toen ze nog in groep 2 zaten keken ze op tegen de kinderen in groep 3. ‘Tjonge.. kon ik maar lezen, schrijven en rekenen…’ Onbewust leggen wij als volwassenen de lat ook best hoog voor de kinderen. Sommige kinderen komen letterlijk met de bibbers in groep 3 binnen. Ze hebben vaak van hun oudere broers of zussen al gehoord, hoe het eraan toe gaat in groep 3. Heel veel kinderen denken dat ze al moeten kunnen lezen, schrijven en rekenen als ze net in groep 3 zitten. Dan komt de eerste schrijfles…. wat een moeilijke patronen moeten ze na schrijven en de eerste faalangst wordt geboren. Als juf herken ik deze signalen maar al te goed. Het eerste halfjaar zeg ik bijna dagelijks: ‘Je mag foutjes maken, doet juf ook. En: ‘Van proberen kun je leren…’ De kinderen hoeven niet perfect te zijn. Sterker nog, liever niet! Dan zie je die snoetjes ontspannen en dan halen ze opgelucht adem.
En hoe staat het met ons volwassenen? Eenmaal groot geworden strijden we nog steeds vaak met perfectie. We balen als dingen niet goed gaan of zelfs mislukken. Ik herken dit ook in mijn eigen leven. Waarom mislukt dit nu? Kan ik dan nooit iets goed doen? We halen onszelf naar beneden… Het liefste bedekken we onze fouten, zodat niemand ze ziet. Dan hoeven we niet af te gaan tegenover andere mensen, of geconfronteerd te worden met ons falen.
Wat zegt de Vader tegen ons? Je mag zijn zoals je bent! We mogen het imperfecte omarmen! Wow… da’s niet altijd makkelijk! Vroeger dacht ik: ‘Ik ben niet perfect, maar Hij gebruikt me’. Nu weet ik beter: ‘Ik ben niet perfect, én Hij gebruikt me’. Hoe fantastisch is dit? Vader houdt van ons en wil niets liever dan ons gebruiken zoals we zijn. God werkt door imperfecte mensen heen, zoals jij en ik!
We mogen worden als een kleine jongen of meisje, vol vertrouwen in de grote Papa. Als we dichtbij de Vader blijven, dan komt er ontspanning. Hij verlangt naar intimiteit met ons. Wat is intimiteit met de Vader? Het is het herenigd worden met het hart van de Vader. Jezus kwam op aarde om ons naar die plek te brengen. Intimiteit gaat van hart tot hart, een open harts relatie dus. Wij mogen dus weer dat kleine meisje of jongen zijn, die ernaar verlangt om geliefd te zijn. Dan ervaren we dat we niet perfect hoeven te zijn. We hoeven Vader’s liefde niet te verdienen! Hij houdt van ons zoals we zijn. Durft jij opnieuw die kleine jongen of dat kleine meisje te zijn en jouw hand in de grote hand van Papa te leggen? Hij wacht op jou…