Blog door Suzanne
In Johannes 14: 27 staat: ‘Maak je niet ongerust en verlies de moed niet..’ Hoe vaak ben ik niet ongerust, soms kost het me tonnen aan energie. In mijn gedachten blijven maar dingen ronddwalen. Je ongerust maken…zo herkenbaar voor ons allemaal. Als ik naar het woord ‘ongerust’ kijk, dan zit er letterlijk het woord gerust in. Maar er staat iets voor, namelijk :‘on’. Het woord ongerust, heeft ten diepste te maken met angst, het niet durven vertrouwen. Ik merk de laatste tijd steeds vaker, dat ik mijn rust en dus ook mijn ‘gerust-zijn’ laat stelen! Hoe komt dit? Te druk, teveel stress? Ja, het is bijna het einde van het schooljaar en als juf heb je het dan ook druk. De piek momenten in het onderwijs zijn altijd vlak voor de kerst en aan het einde van het schooljaar. Ik denk dat het antwoord ligt, in het feit dat ik te weinig tijd doorbreng met mijn Vader, als ik te druk ben. In tijden van drukte ren ik Vader voorbij en mezelf ook.
Hoe kom ik weer terug in die plaats van rust en ‘gerust-zijn’? Er is maar één manier: teruggaan naar de Vader. Ja, dat klinkt fantastisch, maar hoe doe je dit dan in praktijk? Er zijn vele manieren om weer tot de Vader te naderen. Ik kan je vertellen op welke manier ik het vaak doe. Ik pak mijn fiets en rij dan een flink stuk de polder in. Dwars tussen de weilanden door. Dan stort ik mijn hart uit bij Vader. Ik vertel Hem alles wat me ongerust maakt, waar ik onrustig van word. Ik fiets net zolang door, totdat mijn hoofd leeg is en ik alles vertelt heb. Dan stop ik, ik stap van mijn fiets af en kijk om me heen. Zomaar gestopt, midden tussen de weilanden. Ik kijk naar de schoonheid van de schepping en ik voel me opnieuw klein worden. Dit is waar het om gaat, klein worden voor Hem. Jack Winter zei jaren geleden eens: ‘Vader wil, dat je het kleine jongetje of het kleine meisje weer wordt, met de grote Vader!’ Wij moeten klein worden, zodat Hij groot is. We moeten Vader groter maken in ons eigen hart! Als ik dit doe, dan merk ik dat Hij komt en dan openbaart Hij zichzelf. Het gevolg is dat ik rustig word en Zijn vrede weer ervaar. Alle stress en drukte valt dan van me af en ik zie de dingen weer door Zijn ogen. Ik kan weer opnieuw vertrouwen, mijn hand in die van Hem leggen en dan weet ik, dat ik weet, dat ik weet: ik ben Zijn geliefde kind! Vader houdt van mij: onvoorwaardelijk! Weet je dat Hij ook onvoorwaardelijk van U houdt? Sterker nog: Hij houdt evenveel van U en mij, als dat Hij van Jezus houdt. Ik, als mens, denk dan nog; Jezus is perfect. Dat is veel gemakkelijker om van te houden! Ik ben niet perfect… maar Vader houdt van mij, ook al ben ik niet perfect! Hij houdt van U en van mij, omdat we Zijn zoon of dochter zijn! We hoeven dus niet perfect te zijn, niemand is perfect. Dit zou namelijk betekenen, dat Vader dan van geen enkel mens zou houden. Onvoorwaardelijk liefhebben is Zijn natuur. Vader wil deze onvoorwaardelijke liefde vrijzetten in ons! Ik merk dat als ik steeds dichter bij Vader ben, Hij mij meer en meer van deze onvoorwaardelijke liefde geeft. Er komt dan meer waarheid in mijn leven, maar ook meer openbaring van Zijn liefde.
We hoeven dus niet meer ongerust te zijn, we mogen ons vertrouwen op Hem stellen. Vers 27 zegt:’… verlies de moed niet’. Is deze boodschap van onvoorwaardelijke liefde, niet geweldig? Wil je vandaag Zijn liefde binnen laten komen in je hart? Zet dan je hart wijd open voor Hem en nodig Hem uit om in jouw hart te komen. Hij vult jouw hart dan met Zijn aanwezigheid en Zijn liefde. Dit is waar Vader naar verlangt, U ook?